Analiza miejskiej wyspy ciepła na obszarze Poznania

Analysis of the urban heat island in Poznań

Zarys treści: W pracy przedstawiono analizę rozkładu temperatury powietrza na terenie Poznania w zależności od typu zabudowy miejskiej. Wartości temperatury z pomiarów wykonanych na terenie miasta odniesiono do temperatury powietrza zmierzonej na stacji pozamiejskiej Poznań-Ławica. Na podstawie otrzymanych wyników dokonano charakterystyki miejskiej wyspy ciepła (m.w.c.), zwracając szczególną uwagę na natężenie (intensywność) oraz częstość występowania miejskiej wyspy ciepła, jak i zależność tego zjawiska od takich elementów meteorologicznych jak prędkość wiatru czy stopień zachmurzenia. Wielkość uprzywilejowania termicznego największa jest w zwartej zabudowie centrum miasta oraz w wysokiej zabudowie osiedlowej. Maksymalne natężenie m.w.c. (w okresie 1.05.2008-31.01.2009 r.) dla centrum Poznania wynosi 6,13oC, średnie 0,74oC. M.w.c. charakteryzuje się rytmem dobowym, a najlepsze warunki sprzyjające powstawaniu znacznych różnic temperatury powietrza między centrum a terenem pozamiejskim pojawiają się przeciętnie między 21:00 a 03:00. Wraz ze zwiększaniem się odległości od centrum następuje spadek częstości występowania i intensywności m.w.c. Natomiast analiza prędkości wiatru oraz stopnia zachmurzenia pozwoliła określić najmniej korzystne warunki do powstawania m.w.c. (zachmurzenie >6 i prędkość wiatru >3 m•s-1).

Słowa kluczowe: klimat miast, miejska wyspa ciepła, Poznań

Słowa kluczowe (w języku angielskim): urban climate, urban heat island, Poznań

Prace Geograficzne, 2009, z. 122, s. 99-110.

Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ

ISSN 1644-3586

Pełny tekst (1.8 MB)