Ogródek meteorologiczny został założony i wyposażony w podstawowe przyrządy meteorologiczne dzięki inicjatywie pracującego przez długie lata w Obserwatorium Astronomicznym UJ profesora Karola Kozieła. Instrumentalne i wizualne obserwacje pogody rozpoczęto w nim 1 stycznia 1958 roku, a ich wyniki wysyłano do Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. W 1976 roku stacja została przekazana przez Obserwatorium do Zakładu Klimatologii Instytutu Geografii UJ. Od tego czasu stacja stała się również placówką dydaktyczną. Stacja w dalszym ciągu znajduje się w sieci IMGW jako posterunek klimatologiczny. Na terenie ogródka wykonuje się pomiary przy wykorzystaniu aparatury standardowej i automatycznej oraz uzupełniające je obserwacje wizualne.
1 - psychrometr z nawiewem, to zestaw dwóch termometrów: suchy (A) i zwilżony (B), służący do pomiarów wilgotności powietrza. Termometrem suchym (A) mierzy się aktualną temperaturę powietrza
2 -termometry służące do mierzenia temperatur ekstremalnych powietrza: termometr maksymalny (C - pomiar najwyższej temperatury w ciągu doby), termometr minimalny (D - pomiar najniższej temperatury w ciągu doby)
3 - czujnik termiczno-wilgotnościowy (pomiar automatyczny)
2 - termohigrograf - samopis rejestrujący temperaturę i wilgotność powietrza
3 - czujnik termiczno-wilgotnościowy (pomiar automatyczny)
2 - czujniki do pomiaru natężenia promieniowania słonecznego (pomiary aktynometryczne)
1 - pomiar temperatury aktualnej i minimalnej przy powierzchni gruntu
2 - zestaw termometrów kolankowych do pomiaru temperatury gruntu na różnych głębokościach
3 - sonda do pomiaru temperatury gleby (pomiar automatyczny)
Poletko służy też do obserwacji stanu powierzchni gruntu w okresie bezśnieżnym (np. powierzchnia sucha, wilgotna)